Tryb ciemny
  • Piątek, 19 Kwiecień 2024
Zwalczanie chwastów w produkcji ekologicznej

Zwalczanie chwastów w produkcji ekologicznej

dr inż. Janusz Urbanowicz, IHAR – PIB, Oddział w Boninie

 W ekologicznym systemie produkcji rolnej cała technologia oparta jest na postępie biologicznym oraz na stosowaniu wszystkich metod zwalczania agrofagów, z wyłączeniem stosowania nawozów mineralnych i pestycydów. Według opinii ekologów ziemniak uważany jest za jedną z najtrudniejszych roślin do ekologicznego systemu uprawy. Związane jest to z dużym zagrożeniem ze strony chwastów, chorób i szkodników. Z drugiej strony, uprawa ziemniaka jest pożądana w tym systemie, gdyż ziemniak, przez odchwaszczające działanie (duża liczba zabiegów uprawowych) pozostawia stanowisko niemal wolne od chwastów.

Problematyka związana z zachwaszczeniem wynika z faktu, że ziemniak jest rośliną o dużej wrażliwości na zachwaszczenie, a jest to związane z jego powolnym początkowym rozwojem oraz technologią uprawy (szeroka rozstawa rzędów). Czas od posadzenia do zwarcia rzędów jest wystarczająco długi (od 25 nawet do 50 dni), by chwasty mogły rozwijać się w komfortowych warunkach (brak konkurencji). Bardzo ważnym elementem ograniczającym zachwaszczenie w ziemniaku, jest staranne przygotowanie stanowiska pod jego uprawę. Zwalczanie chwastów powinno rozpocząć się już między sprzętem przedplonu, a orką przedzimową oraz wiosną, w czasie przygotowania gleby do sadzenia. Skład gatunkowy chwastów w dużym stopniu uzależniony jest od intensywności zabiegów uprawowych w całym płodozmianie.

Przykłady dominujących gatunków chwastów występujących w ziemniaku

Gatunek chwastu

jednoliścienne

dwuliścienne

chwastnica jednostronna, palusznik krwawy, perz właściwy, tomka oścista, włośnica zielona, wyczyniec polny, wiechlina roczna

dymnica pospolita, fiołek polny, gorczyca polna,  gwiazdnica pospolita, jasnota purpurowa, komosa biała, maruna bezwonna, przetacznik perski, rdestówka powojowata, rzodkiew świrzepa, samosiewy rzepaku, sporek polny, szarłat szorstki, tasznik pospolity, tobołki polne

Bezpośrednie zwalczanie chwastów w ziemniaku w ekologicznym systemie uprawy polega na metodzie mechanicznej, która w skrócie polega na wykorzystaniu do pielęgnacji narzędzi pielęgnacyjnych, np. bron, opielaczy, obsypników. Bardzo często może to powodować utrudnienia wynikające głównie z przebiegu warunków pogodowych. Najlepsze efekty zwalczania chwastów są widoczne podczas suchej, słonecznej pogody. Najwyższą skuteczność tej metody można zaobserwować, gdy chwasty znajdują się w fazie siewek (od 95 do 98 % skuteczności), natomiast w pełni wschodów, skuteczność zwalczania chwastów spada do około 45–60%. W warunkach suchej pogody odstęp między poszczególnymi zabiegami nie powinna przekraczać od 6 do 8 dni, a liczba zabiegów od posadzenia do wschodów może wynosić nawet od 3 do 6.

Po wschodach ziemniaka zmniejszają się możliwości przeprowadzenia mechanicznych uprawek przez rozwój roślin ziemniaka, najczęściej wykonuje się od 2 do 3 zabiegów za pomocą obsypnika z elementami spulchniającymi i niszczącymi chwasty. Wszystkie uprawki mechaniczne powinny być zakończone do momentu zwarcia międzyrzędzi, by nie uszkadzać roślin ziemniaka i nie doprowadzić do przenoszenia chorób bakteryjnych i wirusowych na zdrowe rośliny. Ze względu na zaawansowane w rozwoju rośliny ziemniaka działają one głównie na dolne części redliny i są znacznie mniej skuteczne od zabiegów wykonywanych przed wschodami roślin i dodatkowo powoduje ugniatanie międzyrzędzi. Na plantacjach nawożonych obornikiem może dochodzić do silnego zachwaszczenia wtórnego, co wpływa na wielkość plonu bulw.

Dodaj komentarz / Odpowiedź